Visual Snow Syndroom is een tamelijk onbekende en zeldzame neurologische aandoening met een officiële diagnosecode (code ICD- 10 53.8). VSS kent visuele symptomen, niet-visuele symptomen en comorbiditeiten. Het is een syndroom omdat het een verzameling van gezamenlijk voorkomende symptomen behelst.
Patiënten hebben continue verstoringen in het gezichtsveld (soms ook met de ogen gesloten). Het meest voorkomende symptoom is een soort continue sneeuw- of televisieruis in het gehele gezichtsveld. Wanneer men alleen dit symptoom continu heeft en minstens drie maanden lang is er sprake van Visual Snow. Tevens kan men ook andere vele visuele symptomen hebben (nabeelden, palinopsie, nyctalopie, glare, starbursts, gevoeligheid voor licht, pulserend zicht, knipperend zicht, etc.) en niet-visuele symptomen (tinnitus, duizeligheid, etc.) welke veel impact kunnen hebben op de levenskwaliteit van de patiënt.
Wanneer men naast de Visual Snow nog bijkomende visuele symptomen heeft van op z’n minst twee van de volgende vier dan is er sprake van het Visual Snow Syndroom.
- Palinopsie (aanhoudend terugkeren van een visueel beeld en/of trailing van beelden nadat de stimulus is verwijderd);
- Versterkte entoptische verschijnselen (oftewel: overmatige floaters in beide ogen, overmatig entoptisch blauweveldverschijnsel, fosfenen, of spontane fotopsie);
- Fotofobie (gevoeligheid of intolerantie voor licht(bronnen) wat ook veel pijn kan veroorzaken);
- Nyctalopie (verminderd nachtzicht).1
De aandoening kent naast een brede variëteit aan symptomen, ook een brede variëteit aan hevigheid van klachten. Sommige patiënten hebben de klachten heel mild en nauwelijks merkbaar en sommige hebben het zo ernstig dat ze zeer beperkt worden in hun dagelijkse leven. Het kan voorkomen op elke leeftijd bij zowel mannen als vrouwen. Visual Snow Syndroom wordt beschouwd als een chronische onzichtbare ziekte.
De aandoening zorgt ervoor dat mensen visuele informatie abnormaal verwerken, waardoor het normale leven voor hen moeilijker wordt. Patiënten kunnen lichtflitsen zien, flikkerende stipjes en static (ruis), die hun gezichtsveld continu belemmeren. Er is geen verlichting van de klachten voor hen, zelfs niet als hun ogen dicht zijn. Wat de symptomen van het VSS onderscheidt van andere vluchtige fenomenen, is dat ze constant zijn, niet tijdelijk, wat betekent dat ze niet vanzelf verdwijnen.
De exacte oorzaak is nog onbekend, daar is nog meer onderzoek voor nodig. Onderzoek wijst echter uit dat er een waarschijnlijk verband is tussen hyperactiviteit in de visuele cortex van de hersenen en de oorsprong van dit syndroom. Bovendien is het een neurologische (hersengerelateerde) aandoening, niet oogheelkundig. Het betreft een hersenverwerkingsprobleem dat het gezichtsvermogen van een persoon beïnvloedt, maar het staat los van de fysieke gezondheid van de ogen.