Een review van bestaande klinische studies over Visual Snow (VS) als een symptoom of als onderdeel van Visual Snow Syndrome (VSS).
In deze studie streefden zij naar een beter begrip van het feit dat VSS een netwerkstoornis is.
Methoden:
Het onderzoeksteam verzamelde het klinische en paraklinische bewijsmateriaal van de momenteel gepubliceerde originele studies over VS en het syndroom ervan door te zoeken via PubMed en Google Scholar op de term Visual Snow. Ze includeerden originele studies in het Engels of Duits en sloten alle reviews uit, case reports die geen nieuwe informatie toevoegden aan het onderwerp van deze review, en artikelen die niet terug te vinden waren in PubMed of Google Scholar. Ze groepeerden de studies op basis van de gebruikte methoden.
Resultaten:
Drieënvijftig studies werden gevonden voor deze review. Bij VSS omvat het klinische spectrum bijkomende visuele stoornissen zoals overmatige floaters, palinopsia, nyctalopia, fotofobie en entoptische verschijnselen. Er is ook een associatie met andere perceptuele en affectieve stoornissen en cognitieve symptomen. De studies die in dit overzicht zijn opgenomen, tonen structurele, functionele en metabolische veranderingen aan in de primaire en/of secundaire visuele gebieden van de hersenen. Daarnaast wijzen de resultaten op een verstoring in de pre-corticale visuele paden en grootschalige netwerken, waaronder het default mode netwerk en het salience netwerk.
Discussie:
De combinatie van het klinisch beeld en de wijdverspreide functionele en structurele veranderingen in visuele en extra-visuele gebieden geeft aan dat VSS een netwerkstoornis is. De betrokkenheid van pre-corticale visuele structuren en aandachtsnetwerken zou kunnen resulteren in een stoornis in het “filteren” en prioriteren van stimuli als een top-down proces met daaropvolgende overmatige activatie van de visuele cortex bij blootstelling aan irrelevante externe en interne stimuli. Beperkingen van de bestaande literatuur zijn dat niet alle auteurs de ICHD-3 definitie van VSS gebruikten. Sommigen verwezen naar het symptoom VS, en in veel gevallen waren de controlegroepen niet gematcht voor migraine of migraine aura.